Akademik Alija Džogović – Veličina Uma, Srca i Naroda 

U plemenitom sandžačkom kraju, pod planinskim obroncima Bihora, 1929. godine rodio se čovek čiji je duh prevazišao granice vremena i prostora – akademik Alija Džogović, pesnik, naučnik i čuvar bošnjačke duše.
Njegov put, od skromnog sela Lahol kod Bijelog Polja do zlatnih dvorana nauke i književnosti, bio je put uma, časti i neugasive ljubavi prema svom narodu i jeziku. 

Obrazovan u Peći i Beogradu, Alija je sa perom u ruci branio dostojanstvo riječi, bošnjačkog imena i sandžačkog ponosa. Kao profesor, lingvista i pjesnik, ostavio je dubok trag u nauci o jeziku, onomastici i dijalektologiji, ali i u srcima onih koji su kroz njegove stihove prepoznali snagu identiteta i toplinu rodne grude. 

Njegova dela nisu bila samo knjige – bila su svjetionici za generacije koje dolaze. Istražujući govor i imena svoga naroda, on je zapisivao istoriju Sandžaka i Kosova onako kako je oseća samo čovek koji voli.
Njegov naučni opus – od Toponimije Prokletija do Onomastike Đakovice – svjedoči o istraživaču koji je znao da ime nije samo riječ, već duša naroda. 

U poeziji je bio blag, ali u istini postojan. Njegovi stihovi disali su dahom Bihora, Peći i Dečana, govorili su o zemlji, o ponosu i o čojstvu.
Kroz svako njegovo djelo provijava moralna vertikala Sandžaka – čast, poštenje i dostojanstvo. 

Promovisan u akademika Bošnjačke akademije nauka i umjetnosti, Alija Džogović postao je simbol naučne i duhovne snage jednog naroda koji je kroz stoljeća znao da opstane čuvajući riječ i čojstvo. 

Do posljednjih dana života u Peći, Alija je nosio svoj narod u srcu i pero u ruci – kao borac kulture, jezika i istine. 

Njegovo ime danas živi u udžbenicima, knjigama, ali prije svega u sećanju naroda koji ga s ponosom izgovara.
Jer akademik Alija Džogović nije bio samo naučnik – bio je glas Sandžaka, čuvar bosanskog jezika, i most između prošlosti i budućnosti.

 U znak najdubljeg poštovanja i ponosa – piše Sead Mehović.